- firəhəsifət
- enlisifət
Tatca-azərbaycanca sözlük. 2015.
Tatca-azərbaycanca sözlük. 2015.
firəngcə — sif. və zərf Fransızca, fransız dilində. Modabaz və meşşan qadınlardan bəhs edən ədib deyir ki, əlbəttə, belə anaların tərbiyə etdiyi uşaqlar tans öyrənəcəklər, firəngcə donquldanacaqlar. M. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəfəng — sif. <ər.> Mənasız, boş, dəyərsiz. <Firəngiz Muxtara:> Bunlar çeynənmiş cəfəng sözlərdir. B. Bayramov. Əsədüddövlə saxta təkəbbürlü, özünüçəkən, ağızdan cəfəng bir adam idi. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fırlı — sif. 1. Fırı olan (bax fır 1 ci mənada). Fırlı ağac. 2. Hörgüclü, güvənli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köklü — sif. 1. Torpaq altında kökü, rişələri olan. // Kökü üstündə olan, kökü ilə birlikdə. Kür çayı bəndini yaz yaran kimi; Köklü ağacları aparan kimi; Yardılar Qazaxın səfini fövrən. H. K. S.. Köklü ağac kimi qopub yerimdən; Uçuram bir dərin boşluğa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müstəqil — sif. <ər.> 1. Başqasından asılı olmayan, başqasına tabe olmayan; sərbəst. Müstəqil respublika. Müstəqil hökumət. 2. Özü özlüyündə əhəmiyyəti olan, başqaları ilə bağlı olmayan, başqalarından ayrılan; ayrıca, xüsusi. Müstəqil məsələ. Elmin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəkəbbir — sif. <ər.> Lovğa, özündən razı; təkəbbürlü, məğrur, dikbaş. O vaxt acıqlı, qaşqabaqlı və mütəkəbbir müəllimlər ilə saziş eləmək doğrudan da ən çətin məsələlərdən birisi idi. F. K.. <Zeynəb> kişilərə qarşı daimi mütəkəbbir və nifrət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütərcim — sif. <ər.> Tərcüməçi, tərcümə edən. . . Bu müəssisə də daimi bir mütərcim saxladığı üçün <Zeynalın> oradan da əli çıxmışdı. S. H.. <Firəng:> Ağa mənim yanımca gələn mütərcim vasitəsilə arvadıma dedi. . Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nahamar — sif. <fars. nahəmvar> 1. Kələkötür, girintili çıxıntılı, çala çuxur, hamar olmayan. Nahamar yer. Nahamar taxta. – Sərbəndin nahamar olması <ustanı> ayağının da birini qaldırıb havada fırlamağa məcbur etdi. Ç.. Nahamar yolda maşın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
narazı — sif. <fars. na. . . və ər. razı> Razı olmayan, narazılıq ifadə edən; qeyri məmnun, incik. Narazı cavab. Narazı ton. – Gözəl qız, sənin bu narazı baxışların mənim buradan getməyimi tövsiyə edir. M. S. O.. // İs. mənasında. Çünki məmləkət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naşükür — sif. <fars. na. . . və ər. şükür> Yaxşılığa qiymət verməyən, yaxşılıq bilməyən; qədirbilməz, nankor. Naşükür adam. – <Şəhrəbanu xanım:> Bu firənglər necə naşükür xalq olurmuşlar. Heç yaxşılıq bilməzmişlər. M. F. A.. <Cəmil:> Axı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nazik — sif. <fars.> 1. Qalın, yoğun olmayan; incə. Nazik kitab. Nazik təbəqə. – Maya nazik göy adyala bürünərək yuxulayırdı. M. İ.. 2. Yüngül, zərif materialdan hazırlanmış, qalınlığı az olan. Nazik şüşə. Nazik parça. – Bibixanım . . nazik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti